تعریف طرح فناوری

نقش اساسی دانشگاهها در تربیت نیروی کار متخصص موجب شده است در کشورهای مختلف به ویژه کشورهای توسعه یافته، به تغیر تحولات اساسی بپردازند. در ابتدا دانشگاهها آموزش محور بودند که آنها را دانشگاههای نسل اول می نامند. هدف این دانشگاه ها، آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص بود. در اواخر قرن 19 دانشگاه های پژوهش محور، بعنوان نسل دوم دانشگاهها معرفی شدند و نقش اصلی این دانشگاهها در پژوهش و تولید علم پر رنگ تر بود. سپس انقلاب آکادمیک دوم در نیمه دوم قرن بیستم پس از جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد، که طی آن دانشگاههای کارآفرین به عنوان نسل سوم با هدف تربیت نیروی انسانی کارآفرین و ارتباط با صنعت پا به عرضه ظهور گذاشتند.

 کار آفرین می کوشد از فناوریهای موجود استفاده نماید، اما حاصل فعالیت او نیز خود به ابداع فناوری جدید تری می انجامد. بنابراین فناوری محصول کار آفرینی است و عبارت است از دانش و مهارت برای ساختن افزار (نرم یا سخت).

فناوری یا تکنولوژی به معنای آمیزه ی هنر و مهارت با دانش است و انسان با بازآفرینی قوانین تعامل با طبیعت توسط علم و دانش در محیط و شرایط دلخواه، کاربردهای مورد نظر خود را ایجاد می‌نماید. فناوری را می‌توان مجموعه ای از دانش‌ها، فرایندها، ابزارها، روش‌ها، مهارت‌ها و سیستم‌های به کار رفته در ساخت محصولات و ارائهٔ خدمات تعریف کرد.

فناوری دارای سه بعد (دانش، ابزار و روش) است. تحول در هر یک از این ابعاد منجر به تحول در فناوری می شود. به عبارت دیگر تغییر هر بعد به طور طبیعی ابعاد دیگر را نیز متناسب با خود تغییر می دهد. فناوری همانند مثلثی است که دارای سه وجه دانش ـ روش ـ ابزار است. تحول در هریک از ساق های مثلث، دو ساق دیگر را نیز متحول می کند. هر اقدامی که یکی از ابعاد این مثلث را تحول بخشد طرح فناوری تلقی می شود. بنابراین طرح فناوری به طرحی اطلاق میگردد که منجر به تولید محصولی و یا ارائه خدمتی گردد. در اینگونه موارد بایستی محصول طرح فناوری از ابتدای طرح که از پروپوزال شروع می شود تا انتهای کار که نمونه سازی برای تولید بوده و یا نوع ارائه خدمتی که حاصل میگردد پیش بینی شده باشد.